lunes, 28 de abril de 2008

AMENAZAS AL IIIW

(Para la comprensión de esta entrada, lean primero la proposición número 45 escrita en el artículo de more_ "de la ética hermenéutica crítica desde la facticidad y de por qué defeco en ella").

Aviso a navengantes: este escrito tiene validez si, y sólo si, lo afirmado por quien se hace llamar "Ludwig" en la contestación referida es cierto. Cabe la posibilidad de que el tal Ludwig no sea más que un farsante, y también la de que sus opiniones, aun siendo integrante del personal universitario, no representen el sentir mayoritario de su gremio o de los profesores del departamento concreto de Ética. Si lo cierto resulta ser el segundo o el tercer caso, me retracto ya de todo lo que digo sobre las amenazas y el modo de actuar del departamento criticado, y pido perdón a los aludidos. Pero, ante la gravedad del asunto si lo cierto es el primer caso, creo conveniente mantener la entrada.


Querido Ludwig:

Me llamo Fco. Javier Ruiz Moscardó, D.N.I. 33563619-H, matriculado en filosofía desde el curso 2006/2007 y uno de los impulsores de este blog y sus iniciativas, cartas a la facultad incluidas. Como puede ver, estoy realmente asustado por las acciones que el señor rector, el decano, el departamento de filosofía Moral o cualquiera de los ínclitos "doctos" que, día a día, se encargan de pervertir y denigrar esta bella disciplina, puedan emprender contra mí y mis compañeros. Pienso, con Gilles Deleuze, que "la filosofía no sirve al Estado, ni a la Iglesia, ni a ningún poder establecido (...) y sólo tiene un uso: denunciar la bajeza en todas sus formas". Desde esa convicción hago lo que hago, por respeto a una disciplina que me apasiona, y dándole el uso que creo necesario; no por ningún odio específico ni personal hacia los docentes que criticamos.

Me reafirmo en la convicción de estar haciendo lo correcto: las amenazas - síntomas, por cierto, de la debilidad y el nerviosismo de quien las profiere -, lejos de conseguir su objetivo silenciador, animan y motivan sobremanera, signo de que nuestras invectivas no han caído en el vacío.

Su respuesta, dicho sea incidentalmente, resulta de gran apoyo a nuestras tesis: evidencia el talante y el modo de actuar del Departamento contra el que investimos; incapaces de soportar las disidencias, recurren al poder y a la autoridad para silenciar opositores. Ya ha llegado el momento de que alguien denuncie lo que está pasando en la Universidad de Valencia, y yo uno mi voz para gritar bien fuerte que LAS PRÁCTICAS DEL DEPARTAMENTO DE FILOSOFÍA MORAL, DEL DERECHO Y POLÍTICA DE LA UNIVERSIDAD DE VALENCIA (FACULTAD DE FILOSOFÍA Y CIENCIAS DE LA EDUCACIÓN), CON ADELA CORTINA A LA CABEZA, E INTEGRADO POR PROFESORES COMO JESÚS CONILL Y AGUSTÍN DOMINGO MORATALLA, MERECEN SER EXPUESTAS A LA LUZ PÚBLICA. Y, por mi parte, no hemos terminado: toda práctica deshonesta e irregular - y, lo que es peor, antifilosófica en el fondo - será explicada a profesores y alumnos para que, al menos, sean conscientes de lo que está ocurriendo. Ojalá esto sirva para que, en alguna medida, tales docentes se replanteen su forma de impartir la materia (soy consciente, lo diré a su favor, de que tienen los conocimientos y la capacidad de impartir sus asignaturas de un modo más objetivo).

Como dice el refrán popular: el que se pica, ajos come. Y el que amenaza suele hacerlo porque se siente amenazado. Si usted representa a dicho departamento, y desde allí escribe sus críticas (repitámoslo una vez más: amenazando sin contraargumentar, cosa bien distinta a lo que hemos hecho nosotros), sepa que seguramente acaba de perder puntos: insisto en que intentar meter miedo a los opositores, más aún cuando los magníficos intelectuales a los que defiende se presentan como adalides de la democracia y el progreso, no suele estar bien visto por el observador imparcial y desinteresado.

No me extenderé más, puesto que responderemos más extensamente, en una próxima entrada, todos los integrantes del IIIW. De lo aquí expuesto, sólo puede responsabilizárseme a mí. No hablo en representación del grupo.

Concluyendo: también como Deleuze, pienso que "una filosofía que no entristece o contraría a nadie no es una filosofía". Su respuesta me indica que estamos en el buen camino.

14 comentarios:

boly dijo...

Es una convicción demasiado poderosa, cualquier clase de obstáculo no van a hacer más que agrandarla y reforzarla. Sugiero un diálogo no fundado en la amenaza, Ludwig.

IIIW, si os rebajáis a su nivel caeréis todos juntos en un pozo lleno de mierda. Dicho sea por el contenido de parte de vuestra réplica y del tono utilizado en la misma.

Adolfo dijo...

No me gustaría quitar un ápice de protagonismo a la entrada de Javi, simplemente quiero decir que suscribo lo que aduce, poniendome en el caso de que las amenazas vengan realmente de un profesor de la facultad, y que mi nombre y apellidos son:

Adolfo Llopis Ibañez

DNI: 20035398-y

Como se desprende de lo anterior, yo también estoy muerto de miedo.

Coincido también en que las amenazas sucritas bajo el nombre de "Ludwig" no corresponden a lo que se espera de un profesor de la universidad.

Saludos.

pinos del mundo dijo...

Yo no formo parte pero pido aquí que se me incluya en la lista del tercer wittgenstein.

Apoyo totalmente las ARGUMENTACIONES que aquí se han hecho sobre la calidad de las asignaturas.

Hay una cosa que se llama libertad de expresián y libertad de prensa como muy bien estudiamos en la facultad. No sé que opinaria Locke de esa entradita, aunque creo que sí me puedo imaginar lo que opinaría Al Capone. Me parece que este "profesor" está más con el segundo que con el primero, y además amenazando con pasamontañas cosa que no me gustaria aprender de el ni de nadie.

Ernesto Navarro Serrano
48380570R
"se me incluya"

- SiL - dijo...

Desde la seguridad de mi hogar y aterrada como estoy me planteo la posibilidad de hacer públicos mis datos, pero recapacito y caigo en la cuenta de que no es necesario, mi nombre, dirección, dni, curso actual, asignaturas matriculadas, número de calzado y todos esos datos tan útiles para amenazarme ya están en vuestro poder.

Todo lo que podía decir ya esta dicho, y si bien es cierto que Javi no habla en nombre del grupo, yo comparto su opinión (por una vez y sin que sirva de precedente).

Tengo que decir, además, que en los tres años que llevo cursando esta carrera en la Facultad de Filosofía y Ciencias de la Educación no me había encontrado con personas con la actitud filosófica que caracteriza a este grupo. Ignorantes? Puede, pero estúpidos ni de lejos.

Gracias, de todos modos, por tu sugerencia, pero creo que prefiero seguir perteneciendo al IIIW, cuestión de principios.

Un saludo.

Momo dijo...

(vuelvo a colgar esto por si el receptor de mi mensaje no revisa las entradas del texto anterior)

A la atención de ludwing:

Tu aportación al blog genera en mí un profundo sentimiento de tristeza. Me gustaría, en lo posible, explicarte los motivos, a la vez que yo intento hacérmelos inteligibles, poniéndolos por escrito.

En primer lugar, rechazo el tono amenazador que utilizas y la forma en que te diriges hacia aquellos que han creado y/o participado en este blog. No creo que la sutil forma de amenaza que late en expresiones como “la facultad en pleno (…) conoce vuestra identidad al completo”, “incluidas las asignaturas y los profesores que os atienden y que os atenderán el año que viene”, “¿…no te has parado a pensar…?”, “¿…queréis licenciaros y ejercer la docencia…?”; constituyan un recurso aceptable a la hora de realizar una crítica, por razonable que esta sea. Desprecio estos métodos discursivos porque veo en ellos una utilización perversa de las relaciones de poder que se establecen entre alumnos y profesores. El trato alumno-profesor no es, por definición, simétrico; y es natural que así sea pero es sucio aprovecharse de esta disimetría en un contexto como este. Percibo esta entrada, en el fondo, como una forma de coacción más que como una crítica…el único argumento que se aporta es la autoridad por la autoridad misma. Creo que esta actitud tiene muy poco que ver con aquello que me han enseñado a asociar con ese “quehacer” que hasta hoy entendía por “filosofía” (y digo “hasta hoy” porque parece ser que no comprendo el significado de este término).

Por otra parte, hay algo en la perspectiva desde la que contestas que me distancia profundamente de ti. Esto es, que contestas desde “La” ”Verdadera” “Filosofía”, marginando todo lo que aquí se ha compartido de ese ámbito. No es que crea que este blog pertenezca a ese reino situado en las alturasEs, sencillamente, que no comparto esta clasificación que estableces entre la filosofía con mayúscula precedida por artículo determinado, y la “basura filosófica”.
Cierto es que, en algunas actitudes aquí mostradas hay algo de inmadurez…muchas de las cosas que se han dicho quizá pudieron decirse de otra manera más adecuada y, sobre todo, menos hiriente. Pero, ¿no ves en este blog, en esta iniciativa, ni un ápice de praxis filosófica? ¿No hay “razones” inteligibles y fundadas en las críticas que los participantes han ido desarrollando? ¿Crees que no tienen, en tus términos, “ni puta idea de filosofía”? Puede que haya, efectivamente, algo de todo esto; puede también que desde tu perspectiva sea interesante que dar a entender que esto no es más que bazofia pseudos filosófica y pueril. Cierto es que, en algún caso, te lo han puesto fácil. Yo creo que aquí hay gente que ha intercambiado argumentos y ha realizado críticas que son dolorosas precisamente por lo que hay en ellas de verdadero. Si como dices “la facultad en pleno (comenzando por el decano y demás personal docente)” conoce de la existencia de esta bazofia y está dispuesto a molestarse en serio por lo que sólo es una “chiquillada”, me atrevo a sugerir que algo hay de inconsistente en alguno de los dos términos del planteamiento. Todo esto debería suscitar cierta reflexión en el seno de ese “nosotros” misterioso desde el que hablas. Si así fuera las críticas realizadas dejarían de tener el sentido que ahora me temo que tienen (y que ganan con una aportación como la tuya).
Por otra parte, no veo que este sea un espacio creado por fanáticos, ni que se censuren o excluyan puntos de vista contrarios a los textos que se han colgado.

Finalmente, con respecto a los nombres propios que has utilizado. No creo que para las personas que iniciaron esta iniciativa sea relevante que Wittgenstein estuviese dispuesto a suscribir alguna de sus tesis; pero dado que presupones que así habría de ser, permíteme que te aplique el mismo criterio: tampoco creo que Wittgenstein compartiera la visión de la filosofía que subyace en tus palabras (soy consciente de que “subyacer en las palabras” es una expresión poco acertada desde un punto de vista wittgensteniano). Esto es relevante, además, dado que haces una crítica en su nombre (aunque “de forma "clara y distinta"” recuerda más a un enfoque metódico cartesiano).Tampoco creo que Nietzsche se sintiera más atraído por el concepto de filosofía que dejas entrever que por el que desprende este blog. Creo que sería bueno que te replanteases si tu forma de pensar se refleja en lo que has dicho, porque quizá algunas de las personas a las que apelas como representantes de “la” filosofía (que merecen mi respeto) tampoco estarían de acuerdo en los términos en que has expresado tu desacuerdo.
La manera en que has enfocado tu crítica, me lleva a pensar que nada de lo que yo diga pude aspirar a penetrar y transformar tu base de convicciones. Una base percibo como impermeable. Sólo quiero que sepas que siento un déficit filosófico, una pérdida muy grande, en tus palabras. Te digo esto, desde lo más hondo de la ciénaga en que tu concibes a la gente como yo, sintiéndome orgulloso/a de habitarla.
Sólo quiero, antes de despedirme, hacerte ver que te has molestado en leer todo esto, e incluso has tenido a bien contestarlo…si esto es “basura filosófica”, quizá quien la responde se pode al mismo nivel.

Un saludo, desde un abismo inconsitente.

Momo dijo...

Sólo una cosa a añadir; y esto es para el IIIW:
Siempre me han preocupado los matices. Pero en lo que a mí respecta, yo soy "uno de los vuestros". Para lo bueno y para lo malo.
Un besote muy, muy grande...

Anónimo dijo...

Increible.

Soc estudiant i puc estar d'acord en que no s'hauría de fer proselitisme cristià en classe, puc pensar que les classes d'ètica deixen que dessitjar, puc pensar moltes coses... pero crec que ni el to ni l'actitut ha sigut la correcta, tampoc crec que s'haguera d'entrar a l'atac i insult personal contra els profesors com s'ha entrat.

El mateix hauría de dir a qui haja firmat com Ludwig, Déu meu, açò pareix el pati d'una escola.

De fet m'avergonyisc...

Hermeneutizado por la via gadameriana dijo...

Estimado Ludwig,

Contesto aquí a tu comentario por tener esta entrada más actualidad y sobretodo por querer distanciarme de esta escalada de violencia verbal y estupidez que rápidamente se propaga por nuestro blog y de la que yo también me siento responsable.

Voy a contestar tu entrada como si efectivamente fuese una contestación, una aclaración a un texto y no simplemente una serie de amenazas y de datos sin apenas relación, ya no entre ellos sino con el espíritu del blog en general y no de esta última semana en particular. Ya que expusiste tus ideas en guiones, yo también los utilizaré para demostrarte que en ninguno de ellos tiene ningún tipo de fundamento lo que dices y espero que te des cuenta tu mismo de los que creo, puedan ser tus errores e imprecisiones.

1. Es completamente imposible que ninguno de los profesores y funcionarios de esta facultad, a excepción de los que nosotros voluntariamente hemos querido que supiesen de nuestra existencia, sepan cual es nuestra identidad; hemos tenido (quienes así lo han querido) la prudencia de así hacerlo, ya que si bien estoy convencido de que ninguno de los aludidos en nuestro blog sean tan inmaduros e insensatos como para así hacerlo, sino porque no queremos (o al menos yo no quiero) tener que verlos en ese aprieto ya que no es agradable para ninguna de las partes. Este blog es un blog de filosofía, aquí no se descalifica mas que las ideas y solo mediante contra-argumentos. Si bien creo que el tono establecido por More es inadecuado no creo, por el contrario, que esté fuera de lugar ni que no describa un hecho que suceda en esta facultad, a saber, la parcialidad. Esto es un hecho que se puede rebatir, pero creo que el hecho de que estemos “fichados” no le importa a nadie o al menos no tiene nada que ver con la entrada.
2. La “ignorancia filosófica” es algo que directamente presuponemos. Es más, la defendemos, yo la defiendo. Creo que a todos nos hace falta presuponer ignorancia en general para que cuando alguien rebata nuestros argumentos tengamos la capacidad de plantearnos que es posible que estemos equivocados. Lamentablemente, a excepción de nuestro atento lector y participante “Bolapeluda” (a pesar de lo curioso del nombre) es la única persona ajena al blog que ha actuado de esta manera; ya que decir que algo es “basura filosófica” no es un argumento en absoluto. Un comentario acerca del “martillo filosófico”: En un principio el “sub-título” de nuestro foro era “De lo que no se puede hablar mucho mejor es callar, mas de lo que sí se puede hablar mucho más hay que decir”, que desde mi punto de vista reflejaba perfectamente el espíritu (si se me permite) del blog, pero se sustituyó por “o cómo se filosofa con el atizador” como un guiño por igual a Wittgenstein por su incidente con Popper, por cómo vivía el la filosofía y en segundo lugar, y es evidente, a Nietzsche y de cómo se reía de los filósofos que filosofaban con el martillo, no en un sentido violento sino de cómo intentaban encajar los conceptos en argumentos en los que claramente no encajaban. No pretendemos utilizar ese martillo, estoy completamente en contra de ese martillo.
3. Creo que os habéis confundido en lo de “claro y distinto” al aludir a Wittgenstein ya que él mas bien, creo y se que esto es bastante gratuito, suscribiría lo contrario. Solo hay que ver su teoría de “juegos del lenguaje” o “los parecidos de familia” para darse cuenta de que no tenía muy claro que eso de ideas (conceptos, significados) pudieran ser “claras y distintas” o pudiesen tener un mismo significado en juegos de lenguaje distintos. Acerca del uso que hacemos del buen nombre de Wittgenstein, no es por otro motivo que porque fue original en sus ideas y porque en sus investigaciones se reía de sus propias ideas en el “tractatus” y porque no le importaba perderse en sus propias sin tener nada a lo que agarrarse. Esa, si bien no se si es la filosofía verdadera, es la que a mi me gusta, la ACTIVIDAD filosófica y no la puramente erudita que es la que lamentablemente, a mi modo de ver, se promulga en nuestra facultad.
4. Creo que es lamentable, descarado y irrelevante el hecho de que habléis por boca de profesores de esta facultad. Ya que ellos tienen boca, teclado, internet y nuestro correo para expresarnos sus opiniones libre y si así lo quieren, anónimamente. No nos importa (no me importa) lo que quiera expresar un profesor, como profesor si no es directamente.

De todo lo demás expuesto en vuestro comentario, no tengo nada más que decir, excepto quizás el lo de Nietzsche y no me refiero a si es o no Jesucristo, como hijo de Dios, un filósofo; ya que por su naturaleza no tendría sentido tenerlo como enemigo filosófico, ya que es irrefutable, sino por el hecho de que a mí no me importa en absoluto lo que Nietzsche tenga que decirme ya que de hecho apenas lo he leído.

Nada más, suerte con vuestra nueva colectividad, el “2ºIIIW” y una alusión a todos los comentadores presentes y futuros. Este blog de filosofía es una iniciativa muy interesante, se tenga la posición que se tenga, por el simple hecho de existir. Hablar de filosofía es bueno para mejorar nuestro nivel argumentativo a cualquier nivel. No lo convirtamos en un foro. Pensemos si es relevante y si está bien argumentado lo escrito, ya como entrada, ya como comentario para no crear “ruido” innecesario.

Espero noticias tuyas R.I.P. y os doy la bienvenida “2ºIIIW”

- J a V i - dijo...

Sólo diré esto una vez, por no repetirme ni congestionar más el blog. Pero me siento obligado a explicarme, sobre todo de cara a los lectores del blog, (puesto que con los miembros ya he hablado hoy), porque se merecen una explicación y me entristece haber colaborado a dar la imagen de que esto es un patio de recreo.

A lectores en general, y a la lectora anónima que nos escribe en concreto:

De verdad que nuestra última intención en todo este asunto es recurrir al insulto y convertir esto en una verdulería. Y te pido perdón, a ti y a los que puedan pensar como tú, porque pienso que tienes parte de razón. Seguramente el apasionamiento nos ha hecho caer, en ocasiones, en actitudes demasiado viscerales y poco reflexivas. Por la parte que me toca, asumo las culpas y responsabilidades. Es posible que, como me han hecho ver hoy algunos miembros del grupo, no era correcto actualizar el blog contestando a Ludwig. Mi intención simplemente era hacer pública su intervención, añadiendo una pequeña declaración de intenciones y motivaciones en lo que a mí respecta (según mi criterio, era relevante hacer pública su intervención, que de otra forma habría quedado oculta y se habría enterado menos gente; mea culpa de nuevo).
Tenéis razón, seguramente ha podido dar una imagen distinta de la que pretendemos dar, y pido a los lectores que no culpen, al menos en ese punto, al grupo entero: fue una acción individual que sentí que tenía que hacer y no un acto reflexionado.

Sin embargo, lectora anónima, me gustaría que no nos juzgaras sólo por nuestros errores, y nos valoraras en conjunto. Creo que hemos intentado criticar a la filosofía desde la filosofía, con argumentaciones que nos ha costado tiempo y trabajo consensuar.

Además, todo esto nos ha hecho reflexionar (a mí el primero), sobre las formas a seguir y el modo de plantear este blog de cara al futuro. Por mi parte, me comprometo a elevar el nivel filosófico de las aportaciones y a evitar que esto parezca un foro de exaltados.

Perdón una vez más, y prometo no decir nada más del tema.

Anónimo dijo...

Quiero decir que no tengo absolutamente nada que ver con Ludwig ni con la nueva colectividad del IIIW2 esa. Creo que lo que hermeneutizado comenzó como una respuesta hacia Ludwig se convirtió finalmente (voluntariamente o no) en un comentario escrito en plural que puede dar a entender una relación que de hecho no existe.

Saludines, R.I.P.

shorabaixa dijo...

Hola gent,
feia temps que no entrava i no puc creure el que estic llegint.
Primer que res, el meu suport absolut. Em senc en certa mesura responsable d'haver fet que el tema retornara però no em penedeixc. La vostra tasca és digníssima i heu de tenir en compte les paraules d'ànim que cada dia en són més. No tingueu por, no esteu sols.
I pel que fa aquesta gentola: Ludwig fill de puta no em fas por. Veneu la imatge de beatos i després us dediqueu a exercir de putos mafiosos??? És per això que sempre seré dissident de la vostra doctrina, se vos veuen les intencions des de lluny. Rastreja'm la IP i busca el meu expedient si tens collons. A saber si serieu tan "valents" si el vostre cas fóra com el de la Gotxone Mora.
De veritat creus que la vostra influència és total? ni de bon troç xato.
I si vas a contestar un típic atac contra el llenguatge barroer que estic usant i contra la falta d'argumentacions extenses ja te'l pots estalviar. Contra gentola com tu no em val utilitzar la raó perquè vosaltres la pervertiu.
Endavant amb el IIIW.

Hermeneutizado por la via gadameriana dijo...

Imma,

En estos momentos el blog está sobrecalentado. No me parece esa la manera adecuada de comentar una entrada, sobretodo cuando presupones la identidad de un personaje anónimo.

La idea es que este blog vuelva a convertirse en un blog de filosofía. Si quieres escribir un texto en el que argumentes correctamente las causas de tu indignación o cualquier otra cosa (un texto de filosofía que quisieras compartir) estaremos encantados de publicartelo.

saludos a todos

Irrelevante dijo...

Mil gracias por el apoyo Inma! ;)

shorabaixa dijo...

Ja t'entenc Hermeneutizado, de fet em vaig plantejar postejar o no per la mateixa raó, però no vaig poder refrenar-me.
I és que a vegades em fot prou que els que ens dediquem a açò ens excusem en el nostre ús de la raó i l'argumentació (que em pareix molt bé) i sembla com a que no podem fer ús d'una reacció iracunda, cosa que és tan humana com l'enraonar. A vegades pense que quan més m'instruieixc, més primitiva em torne.

Per mi el tema, finiquitat. No mereix cap paraula més.

Salut